Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Hic ambiguo ludimur.: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Sed videbimus.: Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
Bork: Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Bork: Videsne quam sit magna dissensio?
Bork: Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Ita prorsus, inquam;: Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Quod et posse fieri intellegimus et saepe etiam videmus, et
perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri posse,
quod coniunctione tali sit aptius.

Ego autem existimo, si honestum esse aliquid ostendero, quod
sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra
omnia.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest.